De nalatenschap van Elisabeth de Bruin (deel 1)

Elisabeth heeft in een tijdsbestek van nog geen tien dagen zich laten dopen en twee testamenten laten ‘opmaken’. De eerste is van 10 mei 1940, de tweede van 17 mei 1940. Haar doop vond plaats op de 9^e mei van 1940 in de Kerk van de Heilige Martelaren van Gorcum te Amsterdam (verder: de Hofkerk). Deze kerk is samen met de Kerk van de Heilige Joannes Evangelist (Den Bosch) erfgenaam van Elisabeth.

Onderstaand verhaal is mede mogelijk gemaakt door het archief van de Hofkerk.  Er is een dikke map met veel materiaal betreffende de afhandeling van haar nalatenschap. Het openbare dossier bevindt zich in het Stadsarchief Amsterdam, inventarisnummer 1031 – 240. Daarnaast heb ik de nodige hulp gehad van de Parochie van de Hofkerk en van het Kenniscentrum Westerbork.

Wie was deze jonge vrouw?

Elisabeth de Bruin is geboren op 15 augustus van 1907. Zij is de oudste dochter van Markus de Bruin (van beroep: Blikslager) en Mietje Ketellapper, beiden Joods. 

Uit de archiefkaart van Elisabeth blijkt dat zij gewerkt heeft als mannequin. Waar en voor wie zij heeft gewerkt is onbekend.

Haar laatst bekende adres in Amsterdam is Pascalstraat 7 huis. Na de oorlog, per 19 januari 1948, is dit het woonadres van haar broer Nathan (geboren in 1918). Dat haar broer hier komt te wonen, is bijzonder. Waarom dit bijzonder is, zal uit het hierna volgende blijken. Voor en tijdens de oorlog woonde het gezin De Bruin vanaf 9 juni 1931 in de Buys Ballotstraat 5. Voordien woonde het gezin in de Vrolikstraat 351, één hoog.

Elisabeth woont vanaf september 1931 niet meer bij haar ouders. Zo heeft ze vanaf 18 september 1930 gewoond op het Van Borssenburgplein 1 huis (hoek Amstelkade). Uit de woningkaart blijkt dat zij vanuit de Vrolikstraat 351 is gekomen.

In september 1931 verhuist zij naar de Pascalstraat 7. Elisabeth en haar familie wonen na 1931 op zeer korte afstand van elkaar.

Terug naar: De Hofkerk (alle verhalen)